Imperiu Antiguu d'Exiptu

	era (es)
Alministración
Xeografía
Coordenaes	29°50′41″N 31°15′03″E / 29.844667°N 31.250917°E

L'Imperiu Antiguu d'Exiptu, tamién llamáu Reinu Antiguu, ye'l periodu de la historia del Antiguu Exiptu entendíu ente c. 2686 y 2181 e. C. Integrar les dinastíes III, IV, V y VI.^[1]

L'Imperiu Antiguu forxó y consolidó el sistema políticu, cultural y relixosu surdíu mientres el periodu protodinástico, cola apaición d'una monarquía que los sos traces más notables son la divinización absoluta del faraón y un poder político fuertemente centralizáu.

Esta dómina surde marcada pola influencia del faraón Dyeser (Zoser), quien tresllada la capital a Menfis y estiende l'Imperiu exipciu dende Nubia al Sinaí. Anque más importante que Dyeser foi'l so visir Imhotep, l'arquitectu diseñador de la pirámide gradiada de Saqqara, sumu sacerdote de Ptah, divinizado na dómina ptolemaica. Tamién les grandes pirámides de Guiza, atribuyíes a los faraones Keops, Kefrén y Micerino datar nesti periodu.

Estatua de Menkaura. Muséu Exipciu d'El Cairu.

Tres el llargu reináu del faraón Pepy II (94 años), y ante la debilidá del poder real, los nomarques (gobernadores de los nomos) fáense fuertes, y converten los sos cargos n'hereditarios. Entós Exiptu pasó a un periodu históricu nel cual descentralizóse fuertemente'l sistema políticu, siendo denomináu polos historiadores primer periodu entemediu.

↑ Nun hai unanimidá na clasificación de los periodos de la historia del antiguu Exiptu. Asina, nel llibru The Oxford History of Ancient Egypt envalórase que l'Imperiu Antiguu entiende les dinastíes IV a VIII.

[1] Nun hai unanimidá na clasificación de los periodos de la historia del antiguu Exiptu. Asina, nel llibru The Oxford History of Ancient Egypt envalórase que l'Imperiu Antiguu entiende les dinastíes IV a VIII.

[1]